Lubań i Königsbrück – „główne bramy” do Górnych Łużyc

Mimo że Margrabstwo Górnych Łużyc nie istniej już od prawie 200 lat, a ciężar komunikacji w Bramie Łużyckiej przeniósł się na autostradę, Lubań i Königsbrück zachowały znamiona miast granicznych. W Lubaniu krzyżują się wszystkie stare dolnośląskie szlaki biegnące na zachód, tymczasem Königsbrück wiąże wiekowe saskie trakty skierowane na wschód. W obu przypadkach przekraczając linię rzeki Kwisy lub Pulsnitz odnosimy nieodparte wrażenie, że oto rozpościera się przed nami kolejna kraina.

Powyższe spostrzeżenia dały asumpt do spotkania przedstawicielstw obu miast, celem nawiązania współpracy na polu promocji. W dniu 27 września delegacja z Lubania w składzie wiceburmistrz Mariusz Tomiczek, dyrektor ŁCR Marzena Różańska oraz pracownicy ŁCR Małgorzata Wąs i Łukasz Tekiela udali się do Koenigsbrueck na zaproszenie tamtejszego burmistrza oraz stowarzyszenia o nazwie Heimatverein Koenigsbrueck und Umgebung e. V. Po oficjalnym przywitaniu i wymianie drobnych upominków przedstawiciele dwóch miast zasiedli do stołu obrad. Przez półtora godziny dyskutowali o położeniu obu miast, ich historii, walorach oraz o tym, co nas łączy. Wnioski z rozmowy były bardzo konkretne. Uznano, że pomysł prezentacji obu miast jako bram do Górnych Łużyc jest godny uwagi. Dalej, kierując się tą myślą, postanowiono jeszcze w tym roku przygotować dwujęzyczny elektroniczny folder, do dystrybucji w sieci. W dalszej kolejności zostały omówione szczegóły budowy platformy współpracy pomiędzy wybranymi szkołami z Lubania i Königsbrück oraz kilka idei powiązanych z rozwojem szlaku św. Jakuba na terenie Górnych Łużyc.
Następnie lubańscy delegaci zwiedzili wyjątkowy park miniatur w Königsbrück. Jego oryginalność polega na tym, że zawiera on wyłącznie modele budowli stojących przy szlaku Via – Regia (od Krakowa na wschodzie po Santiago de Compostella na zachodzie). Warto nadmienić, że wśród nich znajduje się również lubańska Wieża Bracka. O wyborze budowli, których modele trafiają na wystawę, decydują różne argumenty. Niekoniecznie muszą to być wyjątkowe walory architektoniczne. Raczej chodzi o to, aby pokazywać obiekty, których funkcje, historia lub położenie w największym stopniu odzwierciedlają idę „drogi królewskiej”. Np. w chwili obecnej modelarze pracują nad repliką krakowskiego barbakanu. Park miniatur w Königsbrück ma charakter rozwojowy. Docelowo jego część, tzn. ok. 60 modeli zostanie umieszczonych w plenerze, tuż obok budynku modelarni. Organizatorzy parku traktują swoje dzieło bardzo poważnie. Wtórują im również tak obecny jak i poprzedni burmistrz. Wszyscy oni rozumieją bardzo dobrze, że jedyną szansą dla małego pozbawionego przemysłu miasta jest turystyka.
Po obejrzeniu Parku miniatur lubańska delegacja zwiedziła miasto a następnie po krótkiej wizycie w tamtejszej informacji turystycznej, której znaczne rozmiary i nowoczesne wyposażenie wyraźnie korespondują z ambicjami miasteczka na polu turystyki, wróciła do Lubania. Wyjazd należy uznać za nadzwyczaj udany. Najważniejsze że nie ograniczył się on wyłącznie do wymiany wymuszonych sytuacją grzeczności, ale zaowocował konkretnymi postanowieniami.